به نقل از «جماران»

مدیرعامل مرکز پژوهش‌‌های کاربردی برای مشارکت با شرق: راه‌های زیادی برای جلوگیری از درگیری مستقیم بین ایران و آمریکا وجود دارد/ هر چه زمان بیشتر پیش برود وضعیت خطرناک‌تر می‌شود/ بازیگران داخلی در کشورها ممکن است باعث گسترده‌تر شدن جنگ ‌شوند

تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۶۰۴۹۷

به گزارش جماران؛ سید عدنان طباطبایی، مدیرعامل مرکز پژوهش‌‌های کاربردی برای مشارکت با شرق در یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت:

در ارزیابی این وضعیت احساس می‌کنم که هر چقدر شرایط به همین منوال پیش برود و گفت‌وگویی صورت نگیرد یا نوعی تنش‌زدایی رخ ندهد، احتمال بدتر شدن و خطرناک‌تر شدن اوضاع بسیار زیاد است و به همین دلیل تصور من این است که استمرار وضعیت موجود خطرناک است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از طرف دیگر رخدادهای سه چهار ماه گذشته نشان داده‌است که راه‌های زیادی برای جلوگیری از درگیری مستقیم بین ایران و آمریکا وجود دارد.

گروه‌های متنوعی که در محور مقاومت فعالیت می‌کنند، هرچند با ایران هماهنگی دارند اما با صلاحدید خودشان و مستقل عمل می‌کنند. همین استقلال نسبی این گروه‌ها باعث می‌شود که ایران و آمریکا بتوانند توجیه کنند که نیازی به درگیری مستقیم وجود ندارد. ایرانی‌ها می‌توانند بگویند که این گروه‌ها هستند که فشار را روی آمریکا افزایش می‌دهند و آمریکایی‌ها هم می‌توانند ادعا کنند که علیه گروه‌های نزدیک به ایران اقدام می‌کنند. واشنگتن و تهران این استدلال و منطق را اصطلاحاً «به افکار عمومی می‌فروشند» که جنگ مستقیم نیازی نیست اما فشار بر طرف مقابل حفظ شده‌است.

به همین ترتیب من تصور می‌کنم که این شرایط قابل استمرار است، اما هر چه زمان بیشتر پیش برود وضعیت خطرناک‌تر می‌شود. حوادثی که اخیراً در عراق رخ داد و در مرکز شهر بغداد، حملات پهپادی انجام می‌شود و رهبران گروه‌های شبه‌نظامی و فرماندهان حشدالشعبی هدف قرار می‌گیرند، احتمالاً با گذر زمان افزایش پیدا خواهند کرد.

 وضعیت کنونی به شکلی است که هم ایران و هم آمریکا واقعاً تمایل گسترده‌تر شدن جنگ را ندارند. به‌‌رغم اینکه همچنان ریسک بسیار بالا است، هر دو طرف نمی‌خواهند این جنگ توسعه پیدا کند. من معتقدم که به دلیل میل و اراده دو طرف، ریسک گسترده‌تر شدن جنگ بسیار کم است. اما با اضافه شدن هر کشور جدیدی که درگیر این اتفاقات شود، گروه‌هایی غیردولتی در هر یک از این کشورها وجود دارند که ممکن است به صورت خودجوش وارد میدان شوند.

 فهرست کشورهایی که به تدریج وارد این درگیری شده‌اند، روزبه‌روز در حال گسترده‌تر شدن است. از ۷ اکتبر درگیری‌ها از اسرائیل و مناطق فلسطینی شروع شد و به لبنان و سوریه کشید و بعد دیدیم که عراق، یمن، پاکستان، اردن و کل منطقه دریای سرخ وارد درگیری شده‌اند. با افزایش تعداد این کشورها، بازیگران داخلی در این کشورها هم ممکن است فعالیت‌هایی را آغاز کنند که باعث گسترده‌تر شدن این جنگ ‌شود. شکی نیست که آمریکا و ایران تمایلی به گسترده‌تر شدن جنگ ندارند و طبیعتاً تنها راه‌حل برای جلوگیری از گسترش جنگ، آتش‌بس در جنگ علیه غزه است. به اعتقاد من برای کاهش ریسک درگیری منطقه‌ای، مسئله آتش‌بس در غزه باید در صدر دستور کارهای تمام گفت‌وگوهای بین‌المللی و منطقه‌ای قرار گیرد.

تنها راه برای جلوگیری قطعی از افزایش تنش و مستقیم شدن درگیری بین ایران و آمریکا این است که پیام‌هایی از طریق کشورهای ثالث مثل قطر، سوئیس، عراق و سلطنت عمان جابه‌جا شود و بین دو طرف اعتمادسازی شود تا از درگیری مستقیم جلوگیری شود.

مشکل اینجاست که هم ایران نسبت به آمریکا و هم آمریکا نسبت به ایران رویکرد بازدارندگی در پیش گرفته‌اند و سیاست کلی این است که همواره احساس فشار، خطر و هشدار در طرف مقابل ایجاد کنند. باید راهکاری پیدا شود که هم تهران و واشنگتن بازدارندگی‌شان را از دست ندهند و هم جلوی درگیری مستقیم را بگیرند.

منبع: جماران

کلیدواژه: انتخابات مجلس لیگ برتر طوفان الاقصی ایران و آمریکا جنگ ایران و آمریکا انتخابات مجلس لیگ برتر طوفان الاقصی ایران و آمریکا درگیری مستقیم برای جلوگیری گروه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۶۰۴۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علل عمده آن | آیا خطرناک است؟

در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

به گزارش همشهری آنلاین، بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.